دارچین ادویه ای قدیمی است که قسمت داخلی پوست آن، طعم گرم و دلپذیری روی زبان ایجاد می کند. تحقیقات اخیر نشان داده اند، این گیاه همراه با انسولین، سطح قند خون بدن را تنظیم می کند.
دو نوع دارچین وجود دارد که خواص آن ها زیاد تفاوتی با هم ندارد. نوع اول چوب دارچین و نوع دوم سیگاری یا لوله ای است. تفاوت این دو نوع در میزان عطر و بوی آنهاست.
کاربردهای درمانی دارچین
قسمت های مورد استفاده ی آن در درمان، اسانس و قسمت داخلی پوست درخت آن است. این ماده اثرات ضد میکربی دارد. معطر، قابض، محرک، ملایم و برطرف کننده ی نفخ و گاز معده است.
این گیاه در ناراحتی های گوارشی و سرماخوردگی هم به کار می رود. اثر محرک و گرمی، آن را به دارویی مناسب برای نارسایی های گوارشی تبدیل کرده است.
از دارچین می توان به صورت دم کرده برای تسکین گاز و نفخ معده، تهوع، سوء هاضمه بهره برد. همچنین برای بهبود سریع عفونت های دستگاه گوارش هم کاربرد دارد.
دارچین اثر متوسط ضد باکتری و ضد قارچی هم دارد و علیه باکتری مولد زخم معده (Helicobacter pylori) عمل می کند.
دارچین برای بیماریهایی مانند سرفه، سرماخوردگی و عفونت سینه، به ویژه برای کودکان داروی مناسبی است. می توان بدون نگرانی از عوارض آن را مصرف کرد.
سایر کاربردها
یکی از خواص این گیاه معجزه آسا، قدرت آن در تحریک گردش خون در دست ها و پاها است. این خاصیت را اغلب نادیده می گیرند. خاصیت خون رسانی می تواند به افرادی که مشکلات ضعف گردش خون دارند بسیار کمک کند.
همچنین می توان برای کنترل سطح قند خون، هر شب به طور منظم یک قاشق چایخوری به صورت پودر شده مصرف کرد.
البته فراموش نکنید که پیش از مصرف هرگونه گیاه به عنوان دارو باید تست تشخیص مزاج دهید و مزاج تان را پیدا کنید.
بدون دیدگاه